Θ α περίμενε κανείς, όλο το φάσμα της Aριστεράς να αντιδρά στη μεθοδολογία του νεοφιλελευθερισμού. Γι’ αυτό, παρά τις συνεχείς διαψεύσεις που μας επιφυλάσσει τμήμα της, δεν παύει να αποτελεί έκπληξη που το «σαλόνι» του φύλλου της Ελευθεροτυπίας, για την τελευταία Κυριακή του 2007, ήταν αφιερωμένο στην ξενοκίνητη προπαγάνδα του ΕΛΙΑΜΕΠ. Και στο ίδιο φύλλο να γίνεται μια λάιφ στάιλ (χαβιαροαριστερή) παρουσίαση της προτεινόμενης –από τον απερχόμενο πρόεδρό του– νέας ηγεσίας του ΣΥΝ.
Μας ενημερώνει με καμάρι λοιπόν για τους «Τσιπραίους»-αφήνοντάς μας έκπληκτους-η μεταλλαγμένη εφημερίδα, που συνηθίζαμε να διαβάζουμε εδώ και τριάντα τόσα χρόνια, ότι:
«Η σχέση τους [...] εδραιώθηκε όχι στην Αθήνα, αλλά στην Αγγλία και την Αμερική, όπου έκαναν τις μεταπτυχιακές τους σπουδές.
Τα πτυχία τους, άλλωστε, δεν προέρχονται από τις φυλακές και τους αγώνες, αλλά από γνωστά πανεπιστήμια των «μητροπόλεων του καπιταλισμού», όπου, όμως, ήρθαν σ’ επαφή με τη σύγχρονη σκέψη κι απέκτησαν αέρα πολιτών του κόσμου». (Φώτης Παπούλιας, «Οι νέοι ΣΥΝτροφοι του εξωτερικού», Ελευθεροτυπία, 30/12/2007).
Στην υπόγεια αντιπαράθεση δημόσιας-ιδιωτικής παιδείας, λαϊκών αγώνων και σύγχρονης καπιταλιστικής σκέψης, ντόπιου και ξένου, είναι προφανής η πρόταση επιλογής της παρατιθέμενης παραγράφου. Και για να πλειοδοτήσει σε μοντερνισμό, μας ενημερώνει ότι οι σπουδές των «παιδιών» είναι στο περιβάλλον και την επικοινωνία. Δεν αισθάνονται, μάλιστα, καθόλου την ανάγκη να κρύψουν ότι μπαμπάδες τους είναι πολιτικές περσόνες, από τις οποίες αρκετές ακόμη εν ενεργεία, και ότι ο στόχος τους είναι να αναλάβουν το κόμμα μόλις αποχωρήσει η προηγούμενη γενιά. Όπως έκανε πάντα η Δεξιά στη χώρα μας.
Επειδή όμως ξέρουν τα «συριζόπουλα» ότι υπάρχουν και γκρινιάρηδες σαν τον γράφοντα, μας διαβεβαιώνουν πως:
«Τα μέλη της παρέας αντιπαρέρχονται με χιούμορ τις επιφυλάξεις του είδους, και βλέπουν τους εαυτούς τους σαν ένα κομμάτι του Έλληνα τριαντάρη: με τα προβλήματά του, αλλά και με το τζιν, τη μουσική ή τη μοτοσικλέτα του».
Πόση μικροαστική καταναλωτική αλλοτρίωση μπορεί να κρύβεται σε μία και μόνο πρόταση! Πόσος νεοταξίτικος κατευνασμός περιέχεται στη στάση αυτή των γόνων της νεόπλουτης «αριστερής» νομενκλατούρας! Αυτών που μέμφονταν για οικογενειοκρατία τα δύο αστικά κόμματα της εξουσίας και στους οποίους απέθεσε τις ελπίδες του σε σημαντικό ποσοστό κατά τις πρόσφατες εκλογές ο ελληνικός λαός! Και μη έχοντας το μέτρο που θα τους χάριζαν οι αγώνες που ποτέ δεν έζησαν,
«Επιμένουν στην άποψη ότι η Αριστερά πρέπει να σκέφτεται πέρα από τα σύνορα. Απόδειξη; Όλοι τους συναντώνται, κάθε χρόνο, στο ίδια παμπ του Λονδίνου, κάτω από τον Κάρολο Μαρξ».
Φέτος, βέβαια, το ετήσιο ραντεβού στο Λονδίνο ορίστηκε για μετά το συνέδριο του Συνασπισμού, στα τέλη Φεβρουαρίου. Και αν, όπως αναμένεται, ο Αλ. Τσίπρας είναι ο νέος πρόεδρος, τότε θα έχουν περισσότερους λόγους να το γιορτάσουν».
Δυστυχώς όμως γι’ αυτούς, «η αριστερά δεν είναι λάιφ στάιλ», όπως σε προφανέστατα πλήρη αντίφαση ζωής και λόγου (το συνηθίζουν τελευταία) μας πληροφόρησε από τις σελίδες άλλου «αριστερού» περιοδικού ο κ. Τσίπρας! Γι’ αυτό και θα μας βρίσκουν απέναντι, όσο συνεχίζουν, μαζί με την παραδοσιακή δεξιά, τον καταναλωτικό εκμαυλισμό συνειδήσεων!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου