Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008

Σκέψεις για το θέατρο με αφορμή την παράσταση ¨ Λεωφορείο ο Πόθος


Είδα την παράσταση του Κρατικού Θεάτρου ¨ Λεωφορείο ο Πόθος¨
Δε θα μπω σε λεπτομέρειες, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω που πάει το θέατρο σήμερα….
Έχω την αίσθηση ότι η τηλεόραση σκοτώνει το θέατρο.
Όχι βέβαια από πλευράς εισιτηρίων, που οι τηλεοπτικοί σταρ γεμίζουν αίθουσες, αλλά στον τρόπο σκηνοθετικής προσέγγισης των κλασικών ειδικά κειμένων…
Η τηλεόραση έχει αλλάξει τις απαιτήσεις του κοινού και οι σκηνοθέτες ακολουθούν και αυτοί με τη σειρά τους τις τηλεοπτικές φόρμες, ψάχνοντας την εύκολη επιτυχία δια της πεπατημένης…Που ζητά και προβάλει την εικόνα σε βάρος του κειμένου…
Που ζητά τους γνωστούς ήχους-ακούσματα σε βάρος της μουσικής…

Το θέατρο είναι άλλο πράγμα από τα σήριαλ της τηλεόρασης και το μπαστάρδεμα του, με τηλεοπτικά κολπάκια, φόρμες, εικόνες, δεν το εξελίσσει, όμως μακροπρόθεσμα το εξοντώνει.

Το εξώφυλλο επάνω είναι από τη μετάφραση του Μάριου Πλωρίτη στις εκδόσεις Καστανιώτη κάντε κλικ
ΕΔΩ , ενώ η παράσταση του Κρατικού ήταν σε μετάφραση Χρήστου Νικολόπουλου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: