Προσπαθώ να καταλάβω γιατί έγινε αυτό το ταξίδι και νομίζω ότι οι μόνοι που έχουν ωφεληθεί εκτός από τους Τούρκους, είναι η Ντόρα που πήρε πολύ καλά σχόλια από Αμερικανικούς κύκλους αλλά και μια σειρά από Έλληνες επιχειρηματίες που υπέγραψαν οικονομικές συμφωνίες για επενδύσεις στην Τουρκία.
Οι επενδύσεις ενδεχομένως να μην ήταν κάτι κακό, αν ως κράτος είχαμε αποδείξει ότι μπορούμε να εκμεταλλευτούμε πολιτικά στη σκακιέρα της εξωτερικής πολιτικής την οικονομική μας διείσδυση. Τα παραδείγματα όμως των Σκοπίων και της Αλβανίας δεν μας κάνουν αισιόδοξους και μάλλον όλα τα οφέλη θα έχουν να κάνουν με στενά επιχειρηματικά συμφέροντα. Αν ισχύουν και αυτά περί ενεργειακών συμφωνιών που αφορούν νησιά του Αιγαίου τα πράγματα είναι άσχημα.
Στα Εθνικά θέματα τώρα τα πράγματα είναι ξεκάθαρα πιο δυσάρεστα.
Για πρώτη φορά παρουσία Έλληνα Πρωθυπουργού ο Τούρκος ομόλογος του τσουβάλιασε όλη την μουσουλμανική μειονότητα ως Τουρκική αγνοώντας διεθνείς συνθήκες και ξεχνώντας πομάκους και τσιγγάνους, φυσικά ο Πρωθυπουργός μας δεν έδωσε απάντηση…
Άλλη λάθος κίνηση ήταν και η κατάθεση στεφανιού στο μαυσωλείο του Κεμάλ.
Εκτός της άσχημης εικόνας του Έλληνα Πρωθυπουργού να σκύβει μπροστά στον σφαγέα Ελληνικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας και του Πόντου, έκανε και μεγάλη ζημιά στην προσπάθεια φορέων που προωθούν την διαδικασία αναγνώρισης των Εγκλημάτων των Τούρκων επί Κεμάλ.
Επίσης για να κρατηθούν χαμηλοί τόνοι κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, οι Ελληνικές αρχές απαγόρευσαν τις δραστηριότητες στην περιοχή των Ιμίων.
Χωρίς να είμαι ειδικός νομίζω ότι η παραπάνω κίνηση είναι ένα είδος αναγνώρισης του γκρι της περιοχής που προσπαθούν με διάφορους τρόπους οι Τούρκοι να επιβάλλουν.
Δεν θα μιλήσω εδώ για θέματα Κύπρου, Αιγαίου, Ελλήνων της πόλης της Ίμβρου και της Τενέδου κα που δεν τέθηκαν.
Γενικά έχω την αίσθηση ότι οι Τούρκοι δεν δίνουν τίποτα αλλά ούτε δεσμεύονται για κάτι, σε αντίθεση με εμάς που παραχωρούμε χωρίς ανταλλάγματα τα δικά μας χαρτιά.
Μπορεί να κέρδισαν κάποια επιχειρηματικά συμφέροντα, μπορεί η Ντόρα να πήρε μερικούς πόντους στους Αμερικανικούς κύκλους …όμως η Ελλάδα είναι για άλλη μια φορά στο μείον.
Οι επενδύσεις ενδεχομένως να μην ήταν κάτι κακό, αν ως κράτος είχαμε αποδείξει ότι μπορούμε να εκμεταλλευτούμε πολιτικά στη σκακιέρα της εξωτερικής πολιτικής την οικονομική μας διείσδυση. Τα παραδείγματα όμως των Σκοπίων και της Αλβανίας δεν μας κάνουν αισιόδοξους και μάλλον όλα τα οφέλη θα έχουν να κάνουν με στενά επιχειρηματικά συμφέροντα. Αν ισχύουν και αυτά περί ενεργειακών συμφωνιών που αφορούν νησιά του Αιγαίου τα πράγματα είναι άσχημα.
Στα Εθνικά θέματα τώρα τα πράγματα είναι ξεκάθαρα πιο δυσάρεστα.
Για πρώτη φορά παρουσία Έλληνα Πρωθυπουργού ο Τούρκος ομόλογος του τσουβάλιασε όλη την μουσουλμανική μειονότητα ως Τουρκική αγνοώντας διεθνείς συνθήκες και ξεχνώντας πομάκους και τσιγγάνους, φυσικά ο Πρωθυπουργός μας δεν έδωσε απάντηση…
Άλλη λάθος κίνηση ήταν και η κατάθεση στεφανιού στο μαυσωλείο του Κεμάλ.
Εκτός της άσχημης εικόνας του Έλληνα Πρωθυπουργού να σκύβει μπροστά στον σφαγέα Ελληνικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας και του Πόντου, έκανε και μεγάλη ζημιά στην προσπάθεια φορέων που προωθούν την διαδικασία αναγνώρισης των Εγκλημάτων των Τούρκων επί Κεμάλ.
Επίσης για να κρατηθούν χαμηλοί τόνοι κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, οι Ελληνικές αρχές απαγόρευσαν τις δραστηριότητες στην περιοχή των Ιμίων.
Χωρίς να είμαι ειδικός νομίζω ότι η παραπάνω κίνηση είναι ένα είδος αναγνώρισης του γκρι της περιοχής που προσπαθούν με διάφορους τρόπους οι Τούρκοι να επιβάλλουν.
Δεν θα μιλήσω εδώ για θέματα Κύπρου, Αιγαίου, Ελλήνων της πόλης της Ίμβρου και της Τενέδου κα που δεν τέθηκαν.
Γενικά έχω την αίσθηση ότι οι Τούρκοι δεν δίνουν τίποτα αλλά ούτε δεσμεύονται για κάτι, σε αντίθεση με εμάς που παραχωρούμε χωρίς ανταλλάγματα τα δικά μας χαρτιά.
Μπορεί να κέρδισαν κάποια επιχειρηματικά συμφέροντα, μπορεί η Ντόρα να πήρε μερικούς πόντους στους Αμερικανικούς κύκλους …όμως η Ελλάδα είναι για άλλη μια φορά στο μείον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου